《断伤》诗歌 作者:风雨潇然 山谷中,初日升。 一男子,演悲戏。 欲吹笛,方才过。 这笛声, 宛若千年之忧伤, 自带万感之悲痛。 爱别离,犹断伤。 怨太久,积戾气。 若断伤,方才过。 那笛声, 静如百湖之水洁, 自带十年之轮回。 展开剩余()